Gestructureerd in visuele hoofdstukken: de haven, ankers, de wind, het opspattend water, de duinen, de Noordzee… Een reeks beelden die geen anekdote of uitleg behoeven. Storck biedt een glimp van Oostende, aspecten die de vele constitutieve elementen ervan ordenen; Het water, het zand, de golven, vitale filmtaal weergegeven in eenvoudige beelden. Een poëtische en kinetische schok, zonder fictie of geluid, die de film verlost van zijn narratieve verplichting en hem terugbrengt in de wereld van sensaties die hij alleen kan dragen.