Het door Anne bestelde voedselkratje met verse producten die ‘rechtstreeks van de boer komen’, vindt Sjaan om te gieren. “Jullie leggen gewoon drie tientjes neer voor een doos geraspte bloemkolen. Dat is toch om je rot te lachen.” Anne vindt op haar beurt dat haar buurvrouw “niet zo zuur moet doen en een beetje met haar tijd mee moet gaan.” Die woorden hebben effect, want Anne krijgt Sjaan er zelfs zover mee dat ze het pakketje voor haar aanneemt – zelf is ze namelijk ‘druk, druk, druk’. Maar daar krijgt Sjaan al snel spijt van…